Przejdź do głównej zawartości

Teoria zakalca Dagny Przybyszewskiej Anna Broda

Wiele jest powieści, że bohaterka rzuca wszystko, zmienia swoją dotychczasową pracę i postanawia całkowicie odmienić swoje życie. Coś mnie jednak do tej powieści przyciągało. Coś co mówiło, że tym razem będzie inaczej. Nie będzie schematycznie. Fragment, który miałam okazję przeczytać obiecywał, że to lekka i pozytywna lektura. Jak było rzeczywiście?

Anna Broda to z wykształcenia socjolog. Lubi dobrą kuchnię, często prowadzi badania terenowe w cukierniach i restauracjach gdzie kosztuje potraw. Oczywiście w imię nauki. Mieszka w Warszawie, a Teoria zakalca Dagny Przybyszewskiej to jej literacki debiut. 

Marta ma bogatego narzeczonego, który pracuje w telewizji i zajmuje się najnowszymi trendami w modzie. Sama pisze książkę, ma szansę na wspaniałą karierę. Z pozoru jej życie jest sielankowe. Nie do końca - dziewczyna nie ma pojęcia o tym w co ma się ubrać, suknia rodem z teatralnego schowka założona na ważne przyjęcie, a do tego resztki zaschniętej maseczki z zielonej glinki na twarzy to dla niej codzienność. Z tą książką też nie jest tak idealnie - tak naprawdę każde wydawnictwo ją odrzuciło, a narzeczony po przeczytaniu nie tylko nie wie kto jest zabójcą, ale też kto został zabity. Jak tu odmienić swój los?

Już na wstępie muszę wam napisać - takie debiuty chciałabym czytać jak najczęściej. Z pewnością już po przeczytaniu opisu zauważyliście, że nie jest to powieść, którą mamy brać tak całkiem na serio. Wszystkie wydarzenia dzieją się jakby w krzywym zwierciadle, są komediowe i tragiczne zarazem. Z tego połączenia nie wyszedł zakalec, raczej pyszne ciastko, które potrafi uprzyjemnić nam dzień i sprawić, że humor od razu staje się lepszy i weselszy. Liczne dość absurdalne sytuacje w jakie wpadała nasza główna bohaterka sprawiały, że wiele razy śmiałam się w głos wywołując zmieszane spojrzenia mojego pierworodnego. Przyznam, że nie spodziewałam się, że tak się przy niej ubawię. Cieszę się, że czytałam ją akurat w trakcie nauki do egzaminów. Świetnie sprawdziła się jako powieść, przy której znakomicie się zrelaksowałam.

Bohaterowie tej powieści zostali przedstawieni w karykaturalny sposób. O ile w wielu powieściach by to nie uszło to tutaj nie mogło być inaczej. W taki przesadzony absurdalny sposób autorka mówi nam jasno i wyraźnie, że życie mamy tylko jedno i kiedy je zmieniać jak nie teraz. Mnóstwo łez wylanych ze śmiechu jest przyjemnym dodatkiem. Marta jest ogromnie zagubioną osobą. Nie żyje, a wegetuje poprawiając cały czas książkę, której nikt nie chce wydać. Jej narzeczony wydaje się jej gwiazdką z nieba, tak naprawdę, kompletnie do niej nie pasuje, traktuje ją w protekcjonalny sposób. Oprócz niej znajdziemy tu jeszcze wiele osobistości : starszą panią, która zaczyna dzień od szklaneczki czegoś mocniejszego czy damę w ciąży z toną makijaży na twarzy i długimi tipsami. Nie wyobrażam sobie bez nich tej historii.

Podsumowując, może powieść ta w znaczący sposób nie odmieniła mojego życia, zasiała tylko ziarno niepokoju, że może warto coś odmienić i wpłynąć na swój los. Wywołała jednak mnóstwo uśmiechu na ustach, łez płynących po policzkach i poprawę humoru. Jestem autorce za to wdzięczna i oświadczam, że z wielką chęcią przeczytam jej kolejną powieść. Myślę, że będzie idealna jako wakacyjna lektura.
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza oraz Business & Culture
Tytuł: 326.Teoria zakalca Dagny Przybyszewskiej
Autor: Anna Broda
Stron: 378
Wydawnictwo: Muza
Rok wydania: 2017

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

214.Młyn nad Czarnym Potokiem

Tytuł: Młyn nad Czarnym Potokiem Autor: Anna J. Szepielak Stron: 516 Wydawnictwo: Nasza Księgarnia Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Rzadko mam okazję czytać polskich autorów. Jakoś zawsze ciągnie mnie w bibliotece do innego regału. Tym razem skierowałam swoje kroki gdzie indziej. Słusznie?  Anna Szepielak jest z zawodu nauczycielką i bibliotekarką. Zadebiutowała książką ,,Zamówienie z Francji”, o której wiele słyszałam i chciałabym ją kiedyś przeczytać.  Życie Marty to ostatnio pasmo nieszczęść i wypadków. Mąż jest zapracowany i niczym się nie interesuje, córeczka ciągle chora, a wszystko jest na jej głowie. Do tego spada na nią organizacja zjazdu rodzinnego na cześć przyjeżdżającej po Polski ciotki z Ameryki. Będzie to jednak okazja do zapoznania się z rodzinnymi historiami, tajemnicami oraz spojrzenia z dystansem na swoje życie.  Liczyłam na lekką obyczajówkę. Co otrzymałam? Lekką, ciepłą obyczajówkę, do tego odrobinę sagi rodzinnej, który to gatunek ubóstwiam. Życie

167.Wiosna życia

Tytuł: Wiosna życia Autor: Artur Kosiorowski Stron: 91 Wydawnictwo: SOWA Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo samemu autorowi. :) Młodość. Okres w życiu, który podobno rządzi się swoimi prawami. Ludzie wtedy zaczynają eksperymentować z religią, seksem, alkoholem, papierosami, a często narkotykami. Chcą być lubiani, przynależeć do jakiejś grupy, która będzie ich akceptowała i szanowała. Chcą poznać sens życia, znaleźć najważniejsze wartości. Często błądzą i buntują się na otaczającą ich rzeczywistość. Każdy to prędzej czy później przeżywa.  Autor podzielił się z nami wspomnieniami ze swojej młodości, którą przeżył lekko mówiąc dość intensywnie. Miał ogromny problem z narkotykami, znalazł się nawet w ośrodku Monaru, o których słyszałam wiele na prelekcjach o uzależnieniach. Teraz ma 30 lat, studiuje. Wyszedł na prostą. Musiał przejść jednak długą drogę. W podróż po niej zabiera nas w tej książce. Nie jest ona długa. Trochę zabr

3 klimatyczne książki do czytania jesienią

Zrobiło się już troszkę chłodniej. Sierpień, a wraz z nim wakacje powoli dobiegają końca. W tym roku chyba nikt nie ma prawa narzekać, że lata nie było, że nie zdążył się opalić i wygrzać na słoneczku. Staram się cieszyć każdą chwilą, porą roku, ale jednak już nie mogłam się doczekać tego specyficznego klimatu jaki niesie ze sobą jesień i pierwsze miesiące zimy. W styczniu i lutym jakoś tak zawsze tęsknię już za pierwszymi zielonymi akcentami, a więc ciężko mi szukać klimatu. Może teraz będzie lepiej. Zaparzcie sobie kubek ulubionego napoju. W moim przypadku herbata w szarym kubku z Tesco, jedynym, który ostał się przez huragan jakim jest moje dziecko. Siądźcie wygodnie w fotelu. Odpalcie ulubioną muzykę do czytania. Słuchacie w ogóle muzyki do czytania? Ja zakochałam się w playliście Easy Acustic Hits na Spotify. Możecie zapalić świeczkę, a ja zaproponuję wam trzy książki, które podkręcą klimat i którymi będziecie się mogli rozkoszować. Tak się składa, że trzy zaprezentowan